Hoe zit het nu met

Smaakvoorkeuren

Het lijkt wel of sommige kinderen (en volwassenen) een natuurlijke voorkeur voor groenten hebben, terwijl anderen dit meer voor vlees lijken te hebben. Het ontstaan van smaakvoorkeur bij kinderen is best een ingewikkeld proces, afhankelijk van o.a. de ervaringen die het heeft met het eten ervan, de voorkeur voor de smaak op zich,… Wat proeft het kind, wat ruikt het, wat voelt het bij het eten van een bepaald voedingsmiddel.. We worden allemaal geboren met een smaakvoorkeur voor zoete zaken. Het ene kind is hier al gevoeliger voor en meer beïnvloedbaar door dan het andere kind (o.a. door ons brein). Dit is ook een van de redenen waarom we tegenwoordig aanraden om te starten met groentepap i.p.v. fruitpap omwille van o.a. de smaakgewenning van zoet. Groenten hebben vaak ook aparte smaken (venkel, paprika,…), zijn wat bitter (witloof, spruitjes,…) of hebben een eerder vreemde structuur (champignons). Dit vraagt natuurlijk gewenning.

Alle gerechten op deze blog zijn maar ideeën. Het kan best zijn dat sommige kinderen een bepaald gerechtje heerlijk vinden, terwijl anderen dit helemaal niet lijken te lusten. Daarom is het leuk om via deze blog een community te creëeren. Hoe meer ideeën en tips we van jullie verzamelen, hoe ruimer het aanbod wordt.

Daarom ook: voel zelf een beetje aan, afhankelijk van de smaakvoorkeuren van jouw gezin, hoe je alle gerechten bereidt. Lijken jouw kids een voorkeur voor vlees (‘umami‘-smaak?) te hebben, kan het helpen om dan ook wat vlees aan groenten toe te voegen: spekjes (bacon reepjes) bij spruitjes, reepjes ham onder bloemkool, gehakt onder de courgetteslierten, …  Mix je die groentesaus of laat je er nét grotere stukken groenten inzitten?

Via de groentenproefkaart kan je stapje voor stapje meer groenten introduceren in het smaakpalet.  Bied kinderen dus zeker ook andere smaken aan dan die zij van nature al lekker vinden, stapje voor stapje, en vooral: geen stress!

En natuurlijk: een goed voorbeeld van de ouders doet volgen, een slecht voorbeeld echter ook.. Geef dus zelf het goede voorbeeld!

Lees zeker ook het artikel van prof. dr. Seidell ‘Waarom zijn kinderen zo dol op snoep‘.

 

Hier nog een interessant stuk over ‘smaak’ uit ‘Over eten‘ (31/05/2017)

Smaak: wat is dat eigenlijk?

Danira lust geen gember en geen spruitjes. Kobe walgt dan weer van broccoli. Hoe komt dat eigenlijk? Waarom lust de ene wat de andere niet lust? Kortom: wat is smaak? Om dat te weten te komen, trok Danira eerst naar neus-, keel- en oorarts Bob Lerut van het geur- en smaakcentrum in het AZ Sint-Jan Brugge.

“Proeven wordt bepaald door wat we smaken op de tong én ruiken in de neus. Als je een banaan opeet, proef je enerzijds het zoete dat je waarneemt via de smaakreceptoren op de tong en anderzijds gaan er tegelijk geurprikkels naar je neus. De combinatie van dat smaken en ruiken, dat is proeven. Maar ook onze ogen spelen een belangrijke rol. Dat omschrijven we als de kracht van het zicht. Wat aantrekkelijk lijkt, zijn we sneller geneigd om op te eten”, aldus Lerut.

Hoe wordt persoonlijke smaak bepaald?

“Smaak wordt deels erfelijk bepaald. Neem nu bijvoorbeeld koriander. Sommigen associëren dat kruid met een zeeparoma, anderen niet. Daarnaast zijn sommige mensen zogenoemde ‘superproevers’. Superproevers hebben meer smaakpapillen, waardoor zij voedsel veel intenser proeven en bijgevolg een andere smaak ervaren”, verduidelijkt smaakexpert Joachim Schouteten. “Ten slotte kan het ook zijn dat mensen een trauma hebben opgelopen waarbij ze iets op een bepaald moment niet lekker vonden. Die slechte herinnering kunnen ze heel hun leven meedragen.”

Kunnen we spruitjes leren eten?

Maar kunnen wij nu iets leren eten? Kobe en Danira gingen nog verder te rade bij psychologe Leentje Vervoort.

“Wat we wel én niet eten, dat leren we als kind. Wat er toen op ons bord lag, zullen we vandaag ook doorgaans eten. Toch kan je de meeste voedingswaren ook leren eten als volwassene. Probeer bijvoorbeeld als niet-spruitjes-eter, spruitjes 10 keer te proeven doorheen de maand. Probeer dat bovendien in verschillende situaties: eet ze eens warm, gekookt of gepureerd. Op die manier kan je ze geleidelijk aan leren appreciëren”, aldus Vervoort.

Meer inspiratie

Geen berichten

Voeg een bericht toe